DBAJ O BEZPIECZEŃSTWO DZIECKA W INTERNECIE
Szanowni Rodzice i Opiekunowie!
Zamieszczony informator poświęcony jest bezpieczeństwu w Internecie dzieci w wieku od 6 do 12 lat. Ta publikacja została stworzona w przekonaniu, że nowoczesne technologie powinny łączyć, a nie dzielić pokolenia.
Powinniśmy udzielać naszym dzieciom wyraźnych wskazówek, jak należy się zachowywać: na placu zabaw, w szkole, przy przechodzeniu przez jezdnię, ale także w Internecie. Brak zachowania należytej ostrożności w sieci może być dla dziecka równie niebezpieczny jak brak ostrożności w prawdziwym życiu.
Niniejszy informator zawiera wskazówki, które pomogą Wam, rodzicom, przekazać dzieciom informacje na temat właściwego zachowania w sieci w sposób zachęcający je do myślenia.
Bezpiecznego serfowania!
OCHRONA OZNACZA BEZPIECZEŃSTWO
KOMPUTER W DOMU
Komputer w domu może być świetnym narzędziem, służącym do nauki i rozrywki dla całej rodziny. Umieszczenie komputera w pokoju dziennym oraz określenie warunków korzystania z niego przez dziecko, łącznie z czasem, jaki dziecko może spędzić przed monitorem, sprawi, że najmłodsi będą korzystać z komputera w sposób racjonalny.
Pamiętajcie, że dzieci mogą korzystać z Internetu nie tylko w swoim domu, ale także w domach swoich kolegów i koleżanek, w kawiarenkach internetowych. Ważne jest, abyście wspólnie określili zasady bezpiecznego korzystania z Internetu, które dziecko będzie mogło stosować w każdym miejscu i o każdej porze.
ZABEZPIECZANIE KOMPUTERA
Korzystanie z przenośnej pamięci pendrive USB lub CD-ROM-ów, otwieranie załączników czy pobieranie plików z sieci może być obarczone pewnym ryzykiem. Odnosi się to przede wszystkim do złośliwych programów komputerowych, stworzonych w celu uszkodzenia komputera, kradzieży danych osobowych czy narażenia użytkowników na przetwarzanie ich danych osobowych w niechciany przez nich sposób.
Przekażcie dzieciom podstawowe zasady bezpieczeństwa, tj.:
- korzystanie z Internetu tylko na komputerze, w którym zainstalowane zostało aktualne oprogramowanie antywirusowe oraz zapora ogniowa,
- zachowanie ostrożności w czasie otwierania e-maili, szczególnie tych otrzymanych od nieznajomych,
- zachowanie ostrożności przy pobieraniu programów z Internetu bądź korzystaniu z przenośnej pamięci czy CD-ROM-ów.
WALCZ ZE SPAMEM
Osiemdziesiąt procent e-maili krążących w Internecie to spam (niechciane wiadomości), które mogą oddziaływać na Wasze dziecko. Uczestniczenie w społeczności internetowej poprzez grupy dyskusyjne, czat, forum, portale społecznościowe oraz wypełnianie formularzy on-line może generować spam.
E-maile wysyłane jako spam zawierają m.in. treści pornograficzne, informacje na temat środków farmaceutycznych czy podejrzanych transakcji finansowych. Spam może także rozprzestrzeniać złośliwe oprogramowanie. Poniżej przedstawiono wskazówki, które pomogą ochronić rodzinę:
• Używajcie filtrów antyspamowych;
• Wyszukajcie alternatywne serwery pocztowe ze zwiększoną blokadą antyspamową;
• Nauczcie swoje dzieci, aby nie otwierały e-maili otrzymanych od nieznajomych. Spam prawie zawsze zawiera zaproszenia i załączniki. Pokażcie dzieciom, w jaki sposób można zablokować osobę wysyłająca spam, lub powiedzcie im, żeby zawsze kasowały podejrzane wiadomości bez ich otwierania.
SERFOWANIE PO SIECI
Wyszukiwarki są świetnym narzędziem do znajdywania potrzebnych informacji w sieci. To, co odnajdzie wyszukiwarka, zależy od słów-kluczy, które do niej wpiszemy. Błąd w pisowni lub słowa pokrewne odnalezione przez wyszukiwarkę mogą nas skierować do niechcianych i niebezpiecznych treści. Oto kilka wskazówek, które pomogą dzieciom bezpiecznie serfować po Internecie:
• Utwórzcie oddzielne konto użytkownika dla Waszego dziecka, korzystając z systemu operacyjnego (np. Windows, Linuks, Mac OS X), w którym będziecie mogli aktywować kontrolę rodzicielską.
• Sprawdźcie, jakie opcje kontroli rodzicielskiej są dostępne w Waszej przeglądarce internetowej oraz w wyszukiwarce. Upewnijcie się, którą z opcji można aktywować w ustawieniach rodzinnych.
• Zaproponujcie dzieciom korzystanie z wyszukiwarki odpowiedniej dla młodych użytkowników sieci. Przykładami takich wyszukiwarek są http://dzieci.wp.pl, http://kids.yahoo.com oraz http://www.askforkids.com.
• Dodajcie do ulubionych adresy stron, na które Wasze dzieci wchodzą najczęściej. W ten sposób umożliwicie im przeglądanie ich ulubionych stron bez używania wyszukiwarki internetowej.
Możecie także skorzystać z dodatkowego oprogramowania filtrującego, pozwalającego chronić osoby niepełnoletnie przed nieodpowiednimi dla nich stronami internetowymi. Pamiętajcie jednak, że żadne oprogramowanie nie zastąpi dziecku wskazówek udzielanych przez Was. Instalacja narzędzi może Wam dać złudne poczucie bezpieczeństwa, podczas gdy oprogramowanie także może się pomylić. Bardzo ważne zatem jest to, żeby Wasze dziecko kierowało się własną wiedzą i zdrowym rozsądkiem. Oprócz konieczności unikania szkodliwych treści powinniście wytłumaczyć dzieciom, że nie należy wierzyć we wszystko, co się przeczyta lub zobaczy
w Internecie.
ZŁOTE ZASADY DLA RODZICÓW „SIECIAKÓW”
- Upewnijcie się, że Wasz komputer jest chroniony przez firewall oraz oprogramowanie anty-wirusowe i anty-spyware’owe. Postarajcie się, aby oprogramowanie było na bieżąco uaktualniane i zwracajcie szczególną uwagę na ostrzeżenia, jakie generuje program. Korzystajcie z filtru spamu, który zainstalowany jest w programie obsługującym pocztę e-mail i nie udostępniajcie swojego adresu w sieci. Unikajcie e-maili od nieznajomych i skanujcie wszystkie załączniki, zanim je otworzycie.
- Upewnijcie się, że ustawione zostały funkcje kontroli rodzicielskiej w systemie operacyjnym, przeglądarce internetowej, wyszukiwarce i programie obsługującym pocztę e-mailową. Stwórzcie oddzielne konta użytkowników dla dzieci. Upewnijcie się, że zabezpieczenia chroniące Waszą prywatność są ustawione na najwyższy poziom (można je znaleźć w „opcjach” w pasku narzędzi w przeglądarce internetowej).
- Zastanówcie się nad skorzystaniem z dodatkowego oprogramowania filtrującego.
- Gdy Wasz komputer zacznie zachowywać się w dziwny sposób, może to oznaczać, że został zainfekowany. Wówczas należy się skontaktować z dostawcą usług internetowych lub z informatykiem.
- Jeśli natkniecie się na niepożądane treści w Internecie, skontaktujcie się z internetową gorącą linią w Waszym kraju (zobacz: przydatne linki).
- Kiedy tylko możecie, usiądźcie obok dziecka serfującego po Internecie. Jest to świetny sposób do nawiązania rozmowy i dodatkowo pozwala zwiększyć zaufanie dziecka do rodzica. Niech wspólna nauka stanie się Waszym wspólnym zadaniem.
- Pamiętajcie, że te zasady bezpieczeństwa odnoszą się zarówno do Was, rodziców, jak i do dzieci. Zachęćcie dziecko do tego, aby mówiło Wam o wszystkim, co je zaniepokoi w czasie korzystania z Internetu.
KOMUNIKOWANIE LOL ;-D
Internet dostarcza wielu nowych możliwości do kontaktowania się z przyjaciółmi, oferuje zupełnie nowe sposoby uczestniczenia w życiu rówieśników. Życie towarzyskie Waszych dzieci odbywa się
w dużej mierze przy użyciu nowoczesnych komunikatorów: poprzez e-maile, komórki, Gadu-Gadu, tlen, Skype, pisanie blogów, korzystanie z portali społecznościowych (np. naszaklasa, facebook, twitter). Obecni nastolatkowe wykorzystują nowoczesne technologie, by komunikować się w przestrzeni, którą uważają za prywatną i pozbawioną kontroli rodzicielskiej.
Ochrona prywatności polega na zarządzaniu informacjami na własny temat, którymi chcemy się podzielić z innymi, a nie na konfabulacji na własny temat i tworzeniu fałszywego obrazu siebie. Młodzi ludzie bardzo entuzjastycznie podchodzą do możliwości nieograniczonej kreacji w Internecie, jednak rzadko zdają sobie sprawę z konsekwencji takiego działania.
TWORZENIE PROFILU
Pierwszym krokiem w kierunku ochrony danych osobowych jest stworzenie bezpiecznego profilu. Powinniśmy najpierw ustalić, jakie informacje chcemy w nim zamieścić i jakie ustawienia prywatności zastosować.
Dobrym rozwiązaniem jest utworzenie kilku kont e-mailowych do różnych celów: do kontaktu ze znajomymi (tu możemy ujawnić imię i nazwisko), do czatu, forów dyskusyjnych, pisania lub czytania blogu (wtedy lepiej posługiwać się pseudonimami). Także dziecko zachęćcie do tego, aby wybrało nie tylko neutralny adres e-mail, ale także neutralną nazwę użytkownika pojawiającą się na ekranie. W ten sposób będziecie mieć pewność, że dziecko w czasie korzystania z czatu nie będzie używać adresu e-mail zawierającego jego pełne imię i nazwisko.
Nigdy nie udostępniajcie swojego hasła. Upewnijcie się, że Wasze dziecko wie, że dostęp do jego konta mogą mieć tylko zaufane osoby. Możecie także poprosić swojego syna lub córkę o to, aby podali Wam hasło do swoich kont, abyście mogli monitorować ich działania w sieci i zapewnić im ochronę.
Jeśli Wasze dzieci korzystają z czatu, upewnijcie się, że:
• czat jest moderowany, gdy nie ma moderatora czatowanie nie jest bezpieczne;
• znają narzędzia pozwalające na ignorowanie bądź blokowanie uczestników czatu, z którymi nie chcą rozmawiać;
• wiedzą, gdzie na stronie internetowej znajduje się opcja pomocy i zgłaszania problemów, jeśli tylko się pojawią;
• zasady uczestnictwa w czacie są określone w sposób jasny i przejrzysty.
ZDJĘCIA I KAMERY INTERNETOWE
Dzieci powinny wiedzieć, że ich zdjęcia są ich prywatną własnością i że opublikowane w sieci, mogą być rozpowszechnianie bez wiedzy właściciela i być źródłem manipulacji. Wysłane z komputera lub telefonu komórkowego, mogą pozostać w sieci nawet na zawsze! Wszyscy powinniśmy zachowywać ostrożność w czasie korzystania z kamer internetowych, a dzieci nie powinny się nimi posługiwać bez wiedzy i kontroli rodziców. Używanie kamer internetowych w trakcie czatów oraz w internetowych katalogach użytkowników kamer jest ryzykowne. Zarówno Wy, jak i Wasze dziecko, powinniście wysyłać zdjęcia cyfrowe jedynie do osób, które znacie i które darzycie zaufaniem. Nie instalujcie dzieciom kamer internetowych w ich pokojach, bo mogą wówczas posługiwać się nimi bez Waszej wiedzy.
KONTAKT Z NIEZNAJOMYMI
Poznane w sieci osoby nie zawsze są tymi, za które się podają. Tak jak w rzeczywistości prosicie swoje dzieci, aby nie rozmawiały z nieznajomymi, tę samą zasadę powinniście stosować w odniesieniu do świata wirtualnego. Chodzi o bezpieczeństwo Waszych pociech.
Dzieci są ufne z natury, dopiero w czasie nabywania życiowych doświadczeń uczą się dystansu i zdrowej nieufności. Często zdarza się, że w sieci nawiązują bardzo bliskie relacje z nowo poznanymi osobami, bo te okazały im zrozumienie i zainteresowanie. Może się zdarzyć, że będą chciały spotkać się z taką osobą w świecie realnym i nie będą chciały (na prośbę wirtualnego „przyjaciela”) poinformować Was o tym. Dzieci często nie są świadome niebezpieczeństwa, jakie niesie ze sobą takie spotkanie, i ignorują tego rodzaju zagrożenie. Wskutek tego stają się łatwymi ofiarami osób, które uwodzą dzieci w Internecie (ang. grooming). Badania Fundacji „Dzieci Niczyje” pokazują, że 45 % polskich nastolatków spotykało się ze „znajomymi” poznanymi w Internecie, a tylko 15 % rodziców tych nastolatków wiedziało o tym. Koniecznie porozmawiajcie na ten temat ze swoim dzieckiem i upewnijcie się, że będzie uważne i, co ważniejsze, każdorazowo poinformuje Was o zamiarze spotkania z osobą poznaną w Internecie.
Kluczem do wzajemnego zrozumienia jest dobra komunikacja.
ZŁOTE ZASADY
- Sprawdzajcie, w jaki sposób Wasze dzieci spędzają czas w Internecie, poproście je, aby pokazały Wam, w jaki sposób porozumiewają się ze swoimi przyjaciółmi.
- Nauczcie dzieci, że swoją prywatność chroni się poprzez: stworzenie bezpiecznego profilu użytkownika, w którym aktywowane zostaną ustawienia dotyczące prywatności; ochronę haseł; kontaktowanie się i odpowiadanie na wiadomości wysłane jedynie przez osoby znane z rzeczywistości; pytanie o zgodę rodziców na umieszczenie w Internecie zdjęć swoich lub rodziny, domu, szkoły, itd.; dzielenie się danymi osobistymi, takimi jak numer telefonu, adres, nazwa szkoły, sporty, jakie uprawiają, tylko z osobami, które dobrze znają z rzeczywistości.
- Umieśćcie komputer w dużym pokoju, tak abyście mogli kontrolować aktywność dzieci w sieci.
- Wszyscy powinniście wiedzieć: jak odmówić zaakceptowania nowego kontaktu lub jak zablokować osobę z listy kontaktów oraz jakie są zabezpieczenia i funkcje informowania o nieprawidłowościach występujących w trakcie korzystania z danej strony internetowej.
- Budujcie zaufanie, tak aby Wasze dzieci wiedziały, że mogą z Wami porozmawiać, jeśli popełnią jakiś błąd, oraz że zawsze wspólnie spróbujecie znaleźć rozwiązanie!
Uczymy się na błędach!
CYBERPRZEMOC
Cyberprzemocą jest wykorzystywanie nowoczesnych technologii komunikacyjnych i informatycznych do znęcania się, nękania i zastraszania pojedynczych osób lub całych grup. Może się to odbywać poprzez e-maile, czaty, wysyłanie wiadomości w czasie rzeczywistym, telefony komórkowe
i inne nowoczesne narzędzia.
W odniesieniu do gier internetowych możliwe jest zaatakowanie awatara (wirtualnej postaci) Waszego dziecka np. poprzez strzelanie do niego, kradzież jego własności czy zmuszanie go do zachowywania się w sposób, w jaki samo nigdy by się nie zachowało.
Zjawiskiem często zgłaszanym przez dzieci jest ujawnianie prywatnych informacji w miejscach publicznych, np. na forum lub stronie internetowej, publikowanie zdjęć. Osoby stosujące tego rodzaju przemoc często wysyłają groźby pocztą elektroniczną lub na telefon komórkowy.
Rolą rodziców jest takie wychowanie i edukacja swoich dzieci, aby te nie brały udziału w wirtualnym prześladowaniu innych.
Dzieci powinny wiedzieć, jakie są ich prawa i za co są odpowiedzialne. Powinny również wiedzieć, że należy szanować prawa innych osób.
ZŁOTE ZASADY
- Nie dopuszczajcie do sytuacji, które mogą mieć szkodliwy wpływ na Wasze dziecko. Rozmawiajcie ze swoimi dziećmi tak, żeby wiedziały jak chronić swoją prywatność oraz szanować prywatność innych;
- Wasze dzieci powinny wiedzieć, że nie należy rozpowszechniać wiadomości, które mogą sprawić przykrość innym;
- Pomóżcie swoim dzieciom zrozumieć, jakie wiadomości i zachowanie może sprawić drugiej osobie przykrość i jak można temu zapobiec;
- Upewnijcie się, że dzieci wiedzą, jak można zablokować otrzymywanie e-maili od osób, które nie znajdują się na ich liście kontaktów;
- Zapisujcie obraźliwe wiadomości – być może będą stanowiły ważny dowód;
- Współpracujcie z innymi rodzicami i nauczycielami, aby przeciwdziałać prześladowaniom w świecie rzeczywistym i w sieci;
- Poznajcie środowisko Waszego dziecka – jego przyjaciół, ich rodziców, nauczycieli oraz kolegów i koleżanki z klasy;
- Zachęcajcie swoje dziecko do tego, aby było z Wami szczere, nawet jeśli zachowa się bezmyślnie – każdy ma prawo do popełniania błędów, a razem jest łatwiej je naprawić!
- Upewnijcie się, że dziecko wie, że to nie z jego winy ktoś mu dokucza.
ROZRYWKA
GRY W SIECI
Gry internetowe różnią się od starszych gier cyfrowych tym, że wykorzystują połączenie internetowe. Dzieci mogą grać w gry sprzedawane na płytach CD/DVD, na stronach internetowych, konsolach czy w telefonach komórkowych lub innych przenośnych urządzeniach.
Istnieje bardzo szeroka gama gier internetowych, począwszy od bardzo prostych, takich jak pacman i tetris, a skończywszy na grach on-linew czasie rzeczywistym, w których może wziąć udział kilku uczestników jednocześnie. Wiele z gier zachęca uczestników do wchodzenia na strony poświęcone wirtualnym społecznościom graczy. Strony tego rodzaju mogą narazić dzieci na ryzyko związane ze spotykaniem się z nieznajomymi osobami w Internecie.
Gry mogą odegrać ogromną pozytywną rolę w rozwoju dziecka poprzez kształtowanie zachowań społecznych, umiejętność samodzielnego myślenia. Wiele z nich to gry ciekawe i interaktywne, które z powodzeniem mogą być wykorzystywane do celów edukacyjnych. Jednak zauważyć należy, że nie wszystkie gry mają takie cechy. Powinniście mieć wpływ na to, w co gra Wasze dziecko, by mieć pewność, że są to gry odpowiednie i nie wpływają na Waszego syna lub córkę negatywnie.
PEGI online to ogólnoeuropejski system oceny gier internetowych, w którym gry sklasyfikowano pod względem wieku graczy i treści w nich zawartych. Przy pracach nad systemem udział wzięło kilkunastu producentów konsol, m.in. SONY (playStation), Microsoft (Xbox 360) i Nintendo (Wii, Nintendo DS) oraz wydawcy i twórcy interaktywnych gier z całej Europy. Czytajcie dokładnie opisy gier na pudełkach oraz wskazówki dotyczące wieku gracza, pamiętając jednocześnie, że każde dziecko jest inne i to Wy powinniście decydować, w jaką grę może grać.
DZIECI I GRY:
- Określcie zasady dotyczące czasu, jaki dzieci mogą spędzać, grając w gry komputerowe.
- Pozwólcie im grać na komputerze we wspólnym pokoju – tylko tam możecie mieć kontrolę nad czasem spędzanym przez dziecko przed komputerem.
- Obserwujcie, w co grają Wasze dzieci. Skoro pilnujecie ich podczas zabawy na podwórku, dlaczego nie robić tego, gdy grają w gry on-line?
- Porozmawiajcie o tematyce gry, w którą dziecko gra – sprawdźcie, czy ma ona walory poznawcze i edukacyjne.
- Zanim kupicie swojemu dziecku grę, upewnijcie się, że jest odpowiednia dla jego wieku (można skorzystać z ogólnoeuropejskiego systemu klasyfikacji PEGI).
W CZASIE GIER INTERNETOWYCH Z INNYMI UŻYTKOWNIKAMI SIECI:
- Poproście dziecko, żeby wchodziło tylko na strony internetowe, które mają surowe reguły uczestnictwa i na których obecni są moderatorzy.
- Ostrzeżcie dzieci, aby nie podawały swoich danych osobowych innym graczom.
- Ostrzeżcie dzieci, żeby nigdy nie spotykały się same z innymi graczami, a jeśli chcą pójść na takie spotkanie, któreś z Was powinno im towarzyszyć.
- Poproście dzieci, aby informowały Was o przypadkach przemocy w sieci, groźbach, wulgarnym języku używanym przez innych, lub innych nieodpowiednich treściach, które znajdą w Internecie.
- Nie pozwólcie, by Wasze dziecko grało w grę, która ma na nie zły wpływ. Możecie to zrobić, blokując dostęp do gry.
PROBLEM NADUŻYWANIA INTERNETU
Objawy „siecioholizmu” wg Bohdana Woronowicza:
- spędzanie przy komputerze coraz większej ilości czasu kosztem innych zainteresowań;
- zaniedbywanie obowiązków rodzinnych i szkolnych z powodu aktywności w Internecie;
- pojawianie się konfliktów rodzinnych związanych z Internetem;
- kłamstwa dotyczące czasu spędzanego w Internecie, podejmowanie nieudanych prób jego ograniczenia,
- reagowanie rozdrażnieniem lub nawet agresją, gdy korzystanie z komputera jest utrudnione lub niemożliwe.
CO POWINNO ZWRÓCIĆ UWAGĘ RODZICÓW I OPIEKUNÓW W TRAKCIE KORZYSTANIA Z INTERNETU PRZEZ DZIECKO?
- Silna potrzeba lub poczucie przymusu korzystania z Internetu. Dziecko może mieć problem z oderwaniem się od komputera lub nie radzić sobie z ograniczeniem czasu spędzanego w sieci.
- Rozdrażnienie spowodowane przerwaniem korzystania z sieci. Może pojawić się również rozgoryczenie lub gorsze samopoczucie, objawy te ustępują z chwilą powrotu do Internetu.
- Brak przerw w korzystaniu z Internetu, który wiąże się z zaniedbywaniem podstawowych potrzeb fizjologicznych.
- Brak kontroli nad czasem spędzanym w sieci – dziecko nie jest w stanie powiedzieć, ile czasu spędziło przed komputerem.
- Odczuwanie przymusu korzystania z Internetu.
- Zaniedbywanie dotychczasowych zainteresowań oraz kontaktów z ludźmi na rzecz Internetu (np. unikanie znajomych lub rezygnacja z zajęć sportowych).
- Spędzanie coraz więcej czasu w Internecie celem uzyskania zadowolenia, dobrego samopoczucia, które poprzednio były osiągane znacznie szybciej.
- Korzystanie z sieci nawet wtedy, gdy nie jest to już interesujące.
- Korzystanie z Internetu pomimo że odbija się to szkodliwie na innych sferach życia (kosztem snu, spóźniania się do szkoły lub nieprzygotowywania się do lekcji).
- Kłótnie z innymi członkami rodziny związane z nadużywaniem Internetu.
CO MOŻE ZROBIĆ RODZIC, GDY DZIECKO MA PROBLEM Z NADUŻYWANIEM INTERNETU?
- Nazwać problem. Porozmawiać z dzieckiem i powiedzieć mu, co niepokojącego widzi w jego zachowaniu.
- Zdiagnozować sytuacje trudne, w których dziecko „sięga” po Internet – wspólnie z dzieckiem powinien poszukać alternatywy (np. działań, które sprawiają równie dużo przyjemności lub w podobny sposób pomagają odreagować negatywne emocje).
- Ustalić harmonogram dnia – zrównoważyć czas dziecka spędzany w sieci i poza nią.
- Ustalić zasady i etapy ograniczania korzystania z Internetu. Warto wraz z dzieckiem omówić stopniowe ograniczenie czasu przed monitorem.
- Nagradzać sukcesy w ograniczaniu czasu spędzanego w Internecie.
- Odłączyć Internet lub komputer, gdy dziecko korzysta z niego w sposób, który zagraża jego zdrowiu i/lub życiu (powoduje np. zaniedbywanie podstawowych potrzeb fizjologicznych, uniemożliwia funkcjonowanie w codziennym życiu).
- Wyjaśnić dziecku przyczyny tych ograniczeń i/lub odłączenia Internetu. Rozmowy o tym, co się dzieje i dlaczego, są niezwykle istotne. Dziecko będzie się czuło bezpieczniej, gdy pozna nasze intencje.
- Kontakt z profesjonalistą.
PRZYDATNE LINKI
www.dzieckowsieci.pl – strona poświęcona bezpieczeństwu w Sieci, zawierająca praktyczne porady dla dzieci i rodziców oraz bogatą bazę materiałów edukacyjnych
www.przedszkolaki.sieciaki.pl - odpowiednik Sieciaków, przeznaczony dla najmłodszych użytkowników Sieci; bezpieczna strona z grami edukacyjnymi
www.sieciaki.pl - edukacyjny serwis internetowy dla dzieci
www.dyzurnet.pl – serwis przyjmujący anonimowe zgłoszenia o nielegalnych treściach (pornografia dziecięca, rasizm, ksenofobia) w Internecie
www.helpline.org.pl – projekt mający na celu pomoc dzieciom i młodzieży w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa w Internecie
www.saferinternet.pl – oficjalna strona projektu Komisji Europejskiej, realizowanego w Polsce przez Konsorcjum Fundację Dzieci Niczyje i Naukowa Akademicką Sieć Komputerową; na serwisie znajdują się aktualne wiadomości związane z tematyką programu, artykuły prasowe oraz raporty dotyczące badań
http://emotka.net/slownik_akr/slownik_akr.php - wielki słownik akronimów
http://www.pegionline.eu/pl/index/id/ - strona zawierająca informacje o grach internetowych i systemie ich klasyfikacji pod względem wieku
|
